نکات کلیدی درطراحی دکوراسیون داخلی

مبانی طراحی داخلی: خانه ما بخشی از وجود و خاطرات ماست. همه ما پس از ساعت ها فعالیت روزانه با این تصور که خانه جایی است برای به آرامش رسیدن مان، قدم در آن می گذاریم. خانه مکانی است خصوصی برای کنار هم بودن خانواده مان! جایی برای مهمانی ها و دیدار تازه کردن با عزیزان مان... خانه مکانی است که باید در آن "زندگی" را معنی کنیم. شما چقدر در خانه خود احساس آرامش دارید؟! آیا فکر می کنید معماری و طراحی دکوراسیون داخلی آن توانسته برای شما چنین احساساتی را به وجود بیاورد؟! در این مطلب قصد داریم به صورت خلاصه با شما نکات ظریفی را مرور کنیم، تا بتوانیم با رعایت آنها خانه ای طراحی کنیم که پاسخگویی همه این نیازها باشد. با ما همراه باشید.

تلفیق هنر و تجربه در معماری و دکوراسیون داخلی استایل کیفیت سادگی!

خوب می دانیم که خانه با داشتن بخش های مختلف برای رفع نیازهای متفاوت ما طراحی می شود. این تقسیم بندی به صورت زیر انجام شده است:

ورودی و راهروها

نشیمن و پذیرایی

آشپزخانه

غذاخوری

اتاق خواب

رختشوی خانه

کتابخانه و اتاق کار

سرویس بهداشتی

پارکینگ و انبار

تاسیسات و موتورخانه

با وجود این که به صورت کلی خانه مکانی خصوصی محسوب می شود. در مقیاس کوچکتر فضاهای آن را می توان در سه دست : خصوصی، و نیمه خصوصی و نیمه عمومی و عمومی دسته بندی کرد. در مطلب فضاهای خصوصی و عمومی در معماری داخلی با شما در مورد خصوصیات این فضاها صحبت کردیم. اکنون می خواهیم با توجه به دسته بندی بالا مهمترین نکاتی را که برای طراحی داخلی فضاها نیاز است بشناسیم.

طراحی داخلی ورودی و راهرو ها

از دید داخلی و خارجی ساختمان ورودی هر خانه ای باید به وضوح قابل تشخیص باشد و کاربر برای پیدا کردن آن نباید دچار سردرگمی شود. ابعاد فضای داخلی ورودی باید متناسب با مساحت کلی خانه، این قابلیت را داشته باشد که بتوان در دکوراسیون آن یک کفشکن و یا حداقل یک جاکفشی را جای داد. در شرایط ایدآل فضای ورودی به نحوی طراحی می شود که بتواند در همان ابتدا دسترسی به فضاهای عمومی و خصوصی منزل را تفکیک کند.

راهروها فضاهای ارتباطی هستند که معمولا دارای عرض کم و متناسب با آن، طول زیادی دارند. مساحت راهرو ها و فضاهای دسترسی در خانه های مسکونی ۱۰ تا ۱۲ درصد از مساحت کل را شامل می شود. عرض راهروها نباید کمتر ۱ متر و ۲۰ سانتیمتر باشد و تا ۱ متر ۵۰ سانتی متر افزایش می یابد. این عرض با وجود دلایل خاص در طراحی می تواند بیشتر نیز باشد، اما باید این نکته را در نظر داشت که طول بیش از حد زیاد راهروها ناخوشایند خواهد بود.

معماری داخلی فضای نشیمن و پذیرایی

بسته به شرایط و متراژ زمین، در بیشتر مواقع فضای نشیمن و پذیرایی منازل مسکونی امروزی با هم مشترک هستند. اما به صورت کلی در وضعیت ایدآل برای معماری داخلی فضاهای مسکونی، این دو فضا از همدیگر جدا هستند. اتاق پذیرایی پذیرایی فضایی عمومی و اتاق نشیمن فضایی نیمه خصوصی در خانه محسوب می شود.

فضای پذیرایی از مهمان بزرگترین بخش خانه است که کمترین استفاده از آن صورت می گیرد. بهترین نور را برای این قسمت از خانه در نظر می گیرند که معمولا این نور در ایران نور جنوب و جنوب شرقی است. در صورت امکان با وجود بازشوها و پنجره ها بهترین دید از فضای باز و حیاط خانه را برای این فضا تعیین می کنند. شومینه را در این بخش از خانه قرارداده و در صورت نیاز در ویلاها ارتباط مستقیم آن را به حیاط فراهم می کنند.

با توجه به اینکه نشیمن فضایی نیمه خصوصی در منزل است، کنترل دید در آن اهمییت دارد، در صورت مجزا بودن این بخش از فضای پذیرایی تلاش می شود، مهمان خانه به نشیمن دید نداشته باشد. در مقایسه با اتاق پذیرایی فضای کوچکتری دارد و معمولا تلوزیون در دکوراسیون این بخش از خانه قرار داده می شود. فضای نشیمن نیازمند دسترسی مستقیم به آشپزخانه است و اپن آشپزخانه رو به آن طراحی می شود. همانطور که در مطلب جهت های تابش نور طبیعی و تاثیر آن در معماری داخلی ساختمان گفتیم نور جنوب و شرق برای این فضا مناسب هستند. اتاق نشیمن فضای دجی برای آرامش اعضای خانواده است که می تواند مانند پذیرایی، دیدی مناسب به حیاط داشته باشد.

طراحی داخلی آشپزخانه

آشپزخانه فضایی کاربردی است که انتظار می رود با توجه به نوع فعالیت هایی که در آن صورت می گیرد مساحتی قابل قبول داشته باشد. طراحی مثلث کار در آشپرخانه و رعایت فاصله ها بین اجزای اصلی آن (سینک ظرفشویی، اجاق گاز و یخچال) موجب می شود تا روند کار در آن راحتتر و سریع تر به نتیجه برسد. نور شمال برای این بخش از خانه کفایت می کند. وجود دسترسی از پارکینگ و ورودی به این فضا لازم است تا بتوان مواد اولیه خریداری شده برای غذا را سریعتر و دور از چشم مهمانان به آشپزخانه رساند. فضای غذاخوری بدون هیچ اختلاف سطحی در مجاورت آشپزخانه قرار می گیرد. با این کار احتمال بروز اتفاقاتی مثل ریختن غذاها در هنگام جابجایی کاهش می یابد. بهتر است که مادران در هنگام کار در آشپزخانه دید کافی به فضای بازی کودکان داشته باشند.

دکوراسیون و معماری داخلی اتاق غذاخوری

ابعاد این فضا باید به گونه ای باشد که یک ست میز غذاخوری و صندلی ها را به راحتی در خود جای دهد. علاوه بر ارتباط با آشپزخانه، فضای غذاخوری باید با اتاق پذیرایی منزل نیز در ارتباط باشد. در این صورت مهمانان بدون دیدن بخش های خصوصی خانه بدون هیچ فضای واسطی وارد غذاخوری خواهند شد. در طراحی فضاهای امروزی محدوده غذاخوری تنها با مبلمان آن قابل تشخیص بوده و حد و مرزی مانند دیوار ندارد.

بزرگترین اتاق خواب خانه با نام های اتاق خواب اصلی، اتاق خواب والدین و اتاق خواب مستر شناخته می شود. کمد لباس در این اتاق بزرگتر از دیگر اتاق خواب ها است و در صورت امکان سرویس بهداشتی مجزا دارد. نور شرق و شمال گزینه های خوبی برای اتاق خواب ها هستند. اتاق خواب های دیگر با توجه به مساحت و مبلمان مورد استفاده در دکوراسیون آنها قابل تشخیص هستند.

در منازلی با متراژ بیشتر، امکان دارد که صاحبخانه ترجیح بدهد تا برای مهمان اتاق خوابی مجزا در نظر بگیرد. این اتاق در بخش اتاق خواب های اعضای خانواده (فضای خصوصی منزل) قرار نمی گیرد و سرویس بهداشتی مجزا خواهد داشت. موقعیت قرار گیری اتاق خواب مهمان در پلان معماری به صورتی است که با ورودی و آشپزخانه در ارتباط باشد.

طراحی کتابخانه و اتاق کار در دکوراسیون منزل

در طراحی دکوراسیون داخلی ،  فضای کتابخانه و اتاق کار حتما نیازی به چارچوب مشخص و فضای بسته شده با دیوار ندارند و می توان تنها برا طراحی دکوراسیون صحیح موقعیت آنها را تعیین کرد. گرچه بسته به خواسته کاربران امکان دارد که طراح اتاقی مشخص را به آن اختصاص دهد.